okt 10

Luttelgeestelijke

De naam ‘Luttelgeest’ komt, zo las ik ooit, van een plaats met die naam die vroeger bij Kuinre lag. De betekenis van de naam is gemakkelijk te begrijpen. ‘Luttel’ betekent: klein – je hoort er het Engelse ‘little’ in. En ‘geest’ is de naam voor hoger gelegen zandgronden. Dat hoor je ook terug in de naam ‘geestgronden’ – zo worden in Noord Holland de gebieden wel genoemd net achter de duinen. In Bennebroek, waar ik zo’n zeven jaar heb gewoond, heette het psychiatrisch ziekenhuis vroeger ook: ‘De geestgronden’. Dat was een creatief gebruik van dat woord ‘geestgronden’.

 

Op 19 mei 2013 deed ik intrede als predikant van Luttelgeest. Het was die dag de zondag van Pinksteren. We lazen natuurlijk het verhaal uit Handelingen 2.

Iemand maakte na de dienst een grapje: ‘je bent nu luttelgeestelijke geworden’. Daar kon ik wel om lachen. Sindsdien zit ‘luttelgeestelijke’ in m’n hoofd en duikt het af en toe op in mijn gedachten. Ik vind het wel een mooie typering voor de dominee van Luttelgeest. Immers, als dominee ben je een soort geestelijke. Het ambt van predikant kun je niet afleggen – je draagt het altijd met je mee. De toevoeging ‘luttel’ is tegelijkertijd een relativering. Luttel is klein – neem het ambt ook weer niet al te ernstig. Als predikant ben je altijd ook maar een gewoon mens.

 

Na ruim zeven jaar heb ik – jullie zullen het inmiddels al wel weten – het beroep door de Open Hof in Rijssen aangenomen. Dat was geen gemakkelijke beslissing. Immers, zoals het er nu naar uitziet, zal ik voorlopig de laatste eigen predikant van Luttelgeest zijn geweest. Dat maakt het moeilijk te vertrekken. Ik heb het gevoel jullie wat verweesd achter te laten. Maar het komt vast goed. En in de afgelopen jaren zijn er ook ontwikkelingen in gang gezet, die duidelijk maken dat jullie ook veel zelf kunnen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan Zin in Zondag.

 

Waarschijnlijk zal ik per 1 december overgaan naar Rijssen. In de dienst van zondag 8 november zal ik ‘afscheid’ nemen. In die dienst zullen ook Sem Krol en Laura Krol worden gedoopt. Op zondag 22 november zal ik nog wel voorgaan in de dienst die bekend staat als de laatste zondag van het kerkelijk jaar; de zondag waarin we denken aan overleden geliefden.

Omdat die laatste dienst zich niet zo goed laat combineren met een ‘afscheid’, is het beter om dat op 8 november te plannen. Afscheid en doop gaan best samen.

Ondertussen denk ik na over de overgang van Luttelgeest naar Rijssen. Tijdens de laatste maanden heb ik een paar keer iets geschreven of verteld over mijn loopprojecten. Als overgang heb ik bedacht dat ik in etappes ga lopen van Luttelgeest naar Rijssen. Dat is bij elkaar zo’n honderd kilometer. Als een soort moderne pelgrim. Drie etappes heb ik al in de benen: Luttelgeest – Vollenhove, Vollenhove – Zwartsluis en Zwartsluis – Hasselt.

Al lopend denk ik wat na. Bijvoorbeeld over de zeven jaren in Luttelgeest. Wat is er gebeurd? Wat hebben we beleefd? Wat heb ik geleerd? Wat neem ik mee? Wat ga ik missen?

Een van de dingen die ik meeneem is de ‘luttelgeestelijke’. In strikte zin ben ik na mijn afscheid geen luttelgeestelijke meer. Maar ik geloof dat ik dat jasje toch niet hoef uit te trekken. Ik ben van dat jasje gaan houden. Het houdt me met beide benen op de grond.

 

Met hartelijke groeten, Dirk van Keulen

okt 10

Vanuit de kerkenraad

Net terug van de startzondag. Het was een mooie ochtend met alles erop en eraan. Verhalen van mensen over het goede leven, passie, emotie, zingen, kletsen, luisteren naar muziek, bloemen en Leendert bedanken voor bewezen diensten.

De kinderen waren hem dankbaar.

 

Maar ook realiseren dat onze dominee Dirk van Keulen vertrekt.

We hebben samen met hem de laatste startzondag georganiseerd. Een beetje raar gevoel, starten en dan stoppen. Ik bedenk me dat er straks veel dingen anders gaan, maar het is goed zo.

 

Verandering biedt kansen en daar gaan we mee verder. Als kerkenraad zullen we ons voorbereiden op alles wat op ons af komt.

 

Gisteren hebben Françoise en ik een overleg bijgewoond van de stuurgroep van dorpskerken. Veel dorpen zijn vacant en samen proberen we de goede weg hierin te vinden. We zullen jullie van alles op de hoogte houden.

 

Op dit moment gaan we ons voorbereiden op de laatste zondag van het kerkelijk jaar en het afscheid van onze dominee Dirk van Keulen. En samen een modus proberen te vinden voor de komende winteractiviteiten. Genoeg te doen dus.

 

Met een vriendelijke groet,

Vanuit de kerkenraad.

 

Gerard Blok

okt 10

Nieuws van de diaconie

Allereerst wil ik van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken die in de afgelopen periode geld in de collectezak hebben gedaan. Ook via het rekeningnummer van de Diaconie hebben we gulle giften ontvangen. En dat is goed nieuws. We hebben het bedrag van vele collectes hierdoor kunnen verhogen! Zeker omdat de geselecteerde doelen het geld goed kunnen gebruiken. Het geeft ook een gevoel van verbinding en betrokkenheid in een tijd waarin afstand de norm is. Iedereen nogmaals hartelijk bedankt.

 

Ook in de komende periode kunt u uw giften blijven overmaken op het rekening nummer van de Diaconie: NL90 RABO 0396 6351 21.  En als u voor een speciaal doel wilt geven, dan kunt u dit in de omschrijving er bij zetten. Alvast hartelijk dank.

 

Collecten in oktober

Op 4 oktober is er weer een Zin in…. dienst. Zoals inmiddels gebruikelijk is, bepaalt de Zin in… groep zelf de bestemming van deze collecte.

 

Op 11 oktober collecteren we voor de eigen diaconie. Maandelijks ontvangen we vele verzoeken van organisaties voor een financiële bijdrage. Ver weg en dichtbij. We proberen zoveel mogelijk doelen te steunen en daar is geld voor nodig. Daarom willen wij deze collecte ook van harte aanbevelen!

 

Op 18 oktober collecteren we voor Dorcas. In Europa en daarbuiten leven mensen die van een schamel inkomen moeten rondkomen. Een voorbeeld van hen is Raisa. Ze is 83 jaar en woont verafgelegen op het platteland van Moldavië. Ze ziet enorm op tegen de winter. De wegen zijn modderig of liggen dan vol met sneeuw. Raisa wil er graag voor haar buurvrouw Gizby zijn. Gizby is 90 jaar en erg ziek. Daarom ligt ze hele dagen op bed. Maar ja, Raisa is zelf slecht ter been en moet rondkomen van amper 90 euro per maand. Er is geen geld om kolen voor de kachel te betalen. Is er iemand die haar kan helpen? De overheid in Moldavië zegt dat Raisa’s familie maar moet bijspringen. Maar de familie woont ver weg. Dat maakt Raisa verdrietig en nog meer eenzaam………

 

Dorcas Hulp & Ontwikkeling trekt het lot van deze vrouwen aan. Niet alleen dezer winter maar ook daarna. Er komt nu regelmatig een sociaal werker langs die op hen let en bemoedigt. Daarmee valt een last van Raisa’s schouders: ze kan de zorg voor haar buurvrouw nu loslaten. Daarnaast bezoekt ze regelmatig de activiteiten van Dorcas. Zo ontmoet ze nieuwe mensen uit haar omgeving met wie ze haar verhaal kan delen. Daarnaast stimuleert Dorcas de lokale overheid om opnieuw te bekijken of toch hulp mogelijk is. De inzet van Dorcas is om verandering te bewerkstelligen die blijvend is. Hun ambitie is om nog meer mensen te bereiken in Oost Europa maar ook in het Midden Oosten en Afrika. Zelf moet ik hierbij denken aan een reis die in een paar jaar geleden met mijn volleybalteam heb gemaakt naar Roemenië. Ook daar zie je met eigen ogen dat veel mensen het moeilijk hebben en rond moeten komen van weinig geld. We moeten oog hebben voor onze naasten, ver weg en dichtbij. Laten we het werk van Dorcas ondersteunen en gul geven.

 

Op 25 oktober collecteren we voor Artsen zonder Grenzen. Deze organisatie wil het verschil maken tussen leven en dood. Artsen zonder grenzen werken dag en nacht om mensen in crisissituaties te helpen. Van de chirurg in het veldhospitaal tot aan de fondsenwerver op straat. Medisch, menselijk en kritisch. De organisatie biedt medische noodhulp in conflictgebieden, bij natuurrampen en uitbraken van dodelijke ziektes. De zorg varieert van basiszorg, vaccinatieprogramma’s, tot specialistische chirurgie in een ziekenhuis. Ze begeleiden zwangere vrouwen, brengen baby’s ter wereld en bieden psychosociale hulp in mentaal zware situaties. Dit doen ze onafhankelijk van politieke, economische en religieuze belangen. Gewoon omdat er mensen zijn die niet zonder de hulp van Artsen zonder Grenzen kunnen. Ze doen dit met giften en geld van donateurs. We hopen dat velen van ons het werk van deze organisatie financieel willen ondersteunen.

Als bemoediging brengt de Diaconie iedere maand namens de gemeente een kaart naar een gemeentelid en of familie.

 

okt 10

Jeugdnieuws

Het is alweer een tijd geleden sinds de laatste jeugdnieuws geschreven is, de Schakel in augustus hebben we overgeslagen omdat er te weinig te vertellen was over de activiteiten.  Dus hebben we ook wat late informatie te melden. Allereerst heeft de “ Nacht zonder dak “ actie €3109,- opgebracht. Een prachtig resultaat voor de organisatie TEAR zo kunnen de straatkinderen geholpen worden en vooral in deze Coronatijd is het hard nodig dat er meer geld beschikbaar komt. U kunt nog steeds doneren via deze link https://www.tear.nl/checkout/171468

 

Provider

Provider is ook weer van start gegaan met een prachtig item op 20 september jl. Via de organisatie “Young and holy” konden we een virtueel Bijbelverhaal volgen maar ook zelf (her)beleven. Kijk even via deze link echt de moeite waard. https://www.youngholy.nl/storyrooms

De jongeren kregen een virtuele bril op en konden op deze manier het leven van Jozef die door zijn broers in de put werd gegooid beleven. Ze moesten ook zelf beslissingen nemen over hoe het verhaal verder zou gaan als zij er bij betrokken waren. Uiteindelijk werd het gehele verhaal tot aan de hereniging met Jozef zijn broers verteld.

De provider jongeren zijn een enthousiaste groep en hebben het heel goed met elkaar. Er staan nog een aantal leuke items op het programma voor dit seizoen. De datums worden zo snel mogelijk bekend gemaakt. Denk bijvoorbeeld aan boompjes enten, bezoek aan een gevangenis, survival, waterskiën, espaceroom. We koppelen al deze activiteiten aan een Bijbelverhaal. Zo leren we steeds meer over geloven in deze tijd.

 

Startzondag

De startzondag op 20 september met als thema “het goede leven” was heel leuk. We namen afscheid van Leendert als leiding van de KND waar hij meer dan 20 jaar zich voor heeft ingezet. Samen met de kinderen heeft Leendert de schat gezocht en gevonden. Daar ging ook de Bijbellezing over in Mattheus 13 vers 44. Daarna gingen de kinderen buiten een begraven schat zoeken met een echte metaaldetector. De route moesten de kinderen volgen door de ballonnen te vinden en lek te prikken, in de ballonnen zaten briefjes met een letter, de letters samen vormde een zin “Jezus is de schat”. Uiteindelijk werd de schat gevonden en opgegraven. In de schatkist zaten de overheerlijke “schatkistsnoepjes”

 

Kindernevendienst

De nevendienstcommissie heeft vergadert en onder andere is gesproken over de toekomst, er is weinig aanwas van kinderen op dit moment en daarom is het lastig een groepje te vormen om daarmee weer de KND op te bouwen. We zullen weer opnieuw maar ook vernieuwend de toekomst in moeten gaan om de kerk in stand te houden. We willen graag kerk zijn met elkaar in het dorp, dat is heel waardevol. Dat kan alleen toekomst hebben als we kinderen enthousiast kunnen maken voor het geloof in God. Er zijn diverse mogelijkheden om de kerk te vernieuwen alleen hebben we daar geloof voor nodig. Een goede optie is om bij de school te beginnen. Daar liggen mooie kansen, we gaan er hard aan werken om daar ingang te krijgen om het blijde nieuws van het evangelie daar te laten klinken. We houden jullie op de hoogte.

 

Jongeren

Een uitdaging vandaag de dag is ook, hoe bereiken we jongeren van 16 jaar en ouder. Ook daar zijn mogelijkheden. Jeugdalpha is een prachtige methode om deze groep tieners te enthousiasmeren voor het geloof.  In januari start deze cursus en de jeugd zal persoonlijk hiervoor benaderd worden. Uiteraard is de cursus geheel vrijblijvend, na de 1e avond kun je zelf beslissen of de cursus wil afmaken.

 

Het goede leven.

Wanneer is het leven goed? Ik denk als je het willekeurig een persoon vraagt dat het antwoord bij iedereen anders zal zijn. Het is ook net met wat je met het goede leven bedoelt. Als je de eerste levensbehoefte zoals eten, drinken, kleding een dak boven je hoofd hebt, dan kan het aardse leven al goed zijn. Toch moet ik dan denken aan een uitspraak van Jezus. Hij zegt: “ Ik ben het brood des levens, wie naar mij toe komt en in mij gelooft zal nooit meer honger hebben en nooit meer dorst krijgen “. Wie wil dat nu niet, nooit meer honger nooit meer dorst. Wij weten niet echt wat honger of dorst is, maar vele mensen in deze wereld helaas wel. Jezus maakt duidelijk dat wanneer je echt honger of dorst zou hebben het leven menselijkerwijs niet goed is. Je honger en dorst gaat alleen weg als je regelmatig eet en drinkt. Als je Jezus volgt wordt je doordrenkt met alles wat Hij je wil geven en dat is meer dan genoeg om van te leven. Het gaat hier niet over de aardse honger en dorst die we kunnen ervaren. Honger, dorst en ook ziekte en nog veel meer nare dingen is vreselijk. Het is niet voor niets dat Jezus 5000 mensen te eten gaf, vele zieken genas. Maar waar het Jezus werkelijk om gaat is dat je ondanks al die vervelende dingen Zijn Geestelijk brood en water blijft eten en drinken. Daarom is het zo belangrijk dat we onze kinderen, onze jeugd blijven vertellen hoe goed God is en dat Hij niet wil dat wij dorst, honger of ellende meemaken. Wat God wil is dat wij volledig op Hem vertrouwen door alles heen, dan is ook het aarde leven goed.

 

Kenneth Verbeek

sep 02

Onzeker

De zomer is weer voorbij.

Dit nummer van het kerkblad komt begin september uit.

Ik schrijf dit stukje op donderdag 20 augustus. De 20e van de maand is altijd de laatste dag waarop kerkbladstukjes kunnen worden ingeleverd.

Vele keren heb ik er wat mee geworsteld – die 20e van de maand. Maar nooit eerder heb ik zo sterk het gevoel gehad: wat kan ik nu schrijven? Is alles wat ik nu schrijf immers niet volgende week al weer door de realiteit ingehaald?

 

Jullie begrijpen wel wat ik bedoel.

Sinds de uitbraak van het coronavirus in ons land hebben we een moeilijke tijd doorgemaakt. Velen van ons waren vaak maar alleen. Wat betreft de kerk hebben we ons een tijd lang moeten beperken tot filmpjes. Nu komen we op zondag wel bij elkaar in de kerk – maar we moeten wel afstand houden, we zingen niet, we drinken geen koffie na de dienst. Terwijl juist het onderlinge contact zo waardevol is in ons kerkelijk leven. Ik weet dat er mensen zijn die graag naar de kerk komen juist om dat bakje koffie na de dienst. Even een praatje: hoe ga jij? Heb je al gehoord dat…? Is het een idee als…? Een woord van begrip. Een gebaar van troost.

 

Door ons met z’n allen aan de aangegeven richtlijnen te houden nam het virus af.

Maar de laatste weken lijkt het weer de verkeerde kant op te gaan. Niet voor niks gaven premier Rutte en minister De Jonge eerder deze week – ja, ik heb het over de week van de 20e augustus… – een waarschuwende boodschap af.

En daar wringt hem ook de schoen voor dit stukje.

Hoe zal het verder gaan? We weten het niet! Dat zorgt voor veel onzekerheid.

Zal er misschien nog voor dit kerkblad verschijnt weer een nieuwe persconferentie komen? En krijgen we dan weer met nieuwe maatregelen te maken, die ook ons kerkelijk leven raken?

 

Later deze maand staat de startzondag gepland. Dat was afgelopen jaren altijd een bijzondere zondag. Ik denk met vreugde terug aan die van vorig jaar. We moesten stoelen erbij zetten. En wat werden er een leuke bijdragen en filmpjes gemaakt. De jongeren in de tuin – een groep dames speelde barmhartige Samaritaan op het pad voor de kerk.

Maar wat is er mogelijk op de komende startzondag? Wat kan er wel, wat mag niet?

We zullen het in de onzekerheid moeten uithouden.

En laten we ook naar elkaar blijven omzien.

Hoewel ik dat laatste ook wel weg had kunnen laten. Want ik weet uit verhalen die ik hoor, dat omzien naar elkaar een van de grote kwaliteiten van het dorp is.

 

Met hartelijke groeten, Dirk van Keulen

sep 02

Vanuit de kerkenraad

Beste mensen,

Omdat we sinds de vorige Schakel geen kerkenraadsvergadering hebben gehouden is er niet zo veel te melden.

Wel hebben we u op de hoogte gehouden door de wekelijkse nieuwsbrief.

Dit bevalt goed omdat het actueel is. We moeten een keuze gaan maken of de Schakel of de nieuwsbrief.

Beide volhouden is niet zo simpel.

 

20 September houden we weer onze startzondag. Het thema dit jaar is ‘Het goede leven’.

Corona beperkt ons in de manier waarop we dit zouden willen organiseren.

We weten nu nog niet wat wel en niet kan.

Door middel van de nieuwsbrief houden we u hiervan op de hoogte.

Dit geldt ook voor de andere zondagen in september, laten we hopen dat er weer snel gezongen kan worden evenals na de dienst samen  koffie drinken. Dit zou de beleving wel ten goede komen.

 

Met een vriendelijke groet

Vanuit de kerkenraad

Gerard Blok.

sep 02

Nieuws van de Diaconie

De regeltjes worden steeds een beetje losser en we kunnen weer meer gemeenteleden in onze kerk ontmoeten. Dat is mooi, maar het blijft oppassen. Door de fysieke kerkdiensten is het weer mogelijk om in de kerk te collecteren voor de vele goede doelen die wij als kerk ondersteunen. In de periode daarvoor was het alleen mogelijk om digitaal een gift over te maken. En dat hebben we massaal gedaan! We willen iedereen bedanken die hier de moeite voor heeft genomen.

 

Ook in de komende periode kunt u uw giften blijven overmaken op het rekening nummer van de diaconie: NL90 RABO 0396 6351 21.  Alvast hartelijk dank.

 

Collecten

Op 6 september is er weer een Zin in…. dienst. De Zin in… groep bepaalt voor deze zondag zelf een goed doel.

 

Op 13 september collecteren we voor Cordaid. Dit doel ondersteunen we al jaren. Cordaid komt op voor mensen in nood. Mensen in diepe armoede, getroffen door onrecht, oorlog, ziekte of natuurrampen. Cordaid biedt noodhulp en zorgt met slimme, blijvende oplossingen voor toekomstperspectief. Zo ondersteunt Cordaid in Oeganda boerinnen, die moeite hebben om het hoofd boven water te houden. In Irak helpen ze slachtoffers van IS bij het verwerken van hun trauma’s en in Conga worden scholen geholpen om goed onderwijs aan kinderen te geven. Geef ieder mens een kans en geef aan deze collecte!

 

Op 20 september is het startzondag. Ook de scholen zijn dan weer begonnen. Voor de diaconie aanleiding om te collecteren voor Edukans, de ontwikkelingsorganisatie voor onderwijs wereldwijd.

Een kind dat leert, is een kind met kansen. Maar wereldwijd gaan 258 miljoen kinderen en jongeren niet naar school of ze stoppen vroegtijdig. Edukans werkt in ontwikkelingslanden aan het best mogelijke onderwijs voor kinderen en jongeren. Onderwijs op veilige scholen met goede docenten en vakopleidingen met zicht op werk. Eén jaar extra onderwijs levert op latere leeftijd gemiddeld 10% meer inkomen op. En dat een leven lang. Gun kinderen en jongeren ook een goede toekomst en geef aan Edukans.

 

Op 27 september collecteren we voor de Vredesweek en dan specifiek voor het project ‘Verlangen naar vrede wereldwijd’. Op veel plaatsen in de wereld verlangen mensen naar vrede. Mensen die door bruut geweld moet vluchten. Mensen die nergens welkom zijn of niet gehoord worden. Als Protestantse Kerk willen we er voor hen zijn. Door praktische hulp of een luisterend oor te bieden. Door vredesactivisten in oorlogsgebieden te ondersteunen en door onrecht aan de kaak te stellen. In de Vredesweek vragen Kerk in Actie en PAX daar met klem aandacht en financiële steun voor. Wij doen mee. U ook met uw gift?

Hartelijke groet, Jan Broos

jul 06

Kikkertje

Vorige maand eindigde ik mijn stukje met: lopen.

Ik schreef dat lopen deel uitmaakt van de traditie van het christelijk geloof. In de bijbel wordt immers in heel veel verhalen gelopen: door de woestijn, door een dorp, door een stad, naar Emmaüs, over het water.

En door de eeuwen heen hebben velen als pelgrim gelopen: naar Rome, naar Jeruzalem, naar Santiago de Compostella, naar talloze andere plaatsen, ook veel dichterbij.

Met dat lopen ben ik zelf ook begonnen. Natuurlijk liep ik altijd wel. Af en toe. Vooral in het winkelcentrum. Tsja.

Maar ik probeer nu elke dag een stuk te lopen.

Dat komt door een boekje dat ik las. Misschien denk je nu: daar gaat hij weer – weer over een boek schrijven. Ja, dat is zo; maar leg dit gele boekje nog niet weg, blader nog niet door, lees nog even verder!

Ik las over dat boekje in de krant. ‘Bij vlagen om te huilen zo mooi’, schreef de recensent. Ik kocht het boekje. Ik las het. En ik las het nog een keer. Een boekje om langzaam te lezen.

Het heet: Je keek te ver en is geschreven door Marjoleine de Vos.

Een klein boekje, niet meer dan 71 bladzijden – maar groot van inhoud.

Ze schrijft over een wandeling die zij vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp maakt – maar zo’n wandeling kun je op elke plaats maken, waar je ook maar woont.

Ze schrijft over leven, over zijn op de plaats waar je woont; over waarnemen (zien, horen, ruiken, tasten) en mijmeren over wat je waarneemt; over omgaan met verlies; over drukte in ons hoofd – al die gedachten; over taal; over het echte leven: ‘het leven op aarde. Niet te bevatten’; over verlangen naar harmonie; over het magerebrugwonder; over leven met vragen, zonder antwoorden; en over nog veel meer.

Heel vaak wordt er op aangedrongen, dat we in beweging moeten komen; als een opdracht: voor onze gezondheid. Die opdracht hoorde ik altijd wel. Maar van in beweging komen kwam toch niet zoveel terecht. Heb ik een hekel aan opdrachten? Zit daar teveel moeten in? Vind ik geen voldoening in dat ‘moeten’? Heb ik in m’n jeugd teveel opdrachten gekregen?

Toen ik Je keek te ver las, kwam er een uitnodiging naar me toe: de uitnodiging om ook te gaan lopen.

Zo komt het dat ik de laatste weken vrijwel elke dag hetzelfde rondje loop: een paar straatjes door, dan de wijk uit, het fietspad tussen de weilanden door; links af het oude kronkelweggetje met bomen, ver weg een koekoek, dichtbij de roep van een tjiftjaf; ik kom voorbij het weiland waar een paar dagen lang ganzengezinnetjes bivakkeerden; na de oude boerderij het pad naar links (in het weiland twee lakenvelder stieren – wat is die zwarte groot! zo kolossaal); om de Wijde Aa heen, het pad door de prachtige kronkelende groenstrook door de Aa-landen, de gouden zang van de merels, een zanglijster; en links aanhouden richting huis.

Al lopend oefen ik me in waarnemen. Laatst werd ik beloond. Bijna ging ik met mijn lompe voet op een heel klein kikkertje staan. Ik zag het kikkertje net op tijd opzij springen.

Ik keek.

Ik hield m’n hand vlak voor het kikkertje: het sprong erop. Zo kon ik het van heel dichtbij bekijken.

Het was zo groot als de breedte van een vinger.

Ik zag de bolle ogen.

De grote dubbelgevouwen achterpoten – klaar voor de afzet van de sprong; de dunne voorpoten met de brede vingers.

Zo kwetsbaar. Verwondering.

Ik hield m’n hand vlak boven het gras: het kikkertje sprong verder dan ik verwacht had.

De dagen daarna was ik me onder het lopen bewust van de aanwezigheid van die kleine kikkertjes en zag ik ze elke wandeling.

De kikkertjes brengen me bij het hier en nu. Leven hier en nu.

Bij de vragen die zich vandaag aan me opdringen. Heb ik een antwoord?

Al lopend komen er meer gedachten op. Wat een onrust weer in m’n hoofd.

Opdracht en uitnodiging kwam ook nog weer naar boven.

Is het evangelie opdracht of uitnodiging? Wat mij betreft het laatste.

Ik wens jullie allen een goede zomer toe!

 

Met hartelijke groeten,

  1. Dirk van Keule

jul 06

Vanuit de kerkenraad

Beste mensen,

 Ik schrijf dit op 19 juni. Deze schakel is voor de maanden juli en augustus.

 Om nu te vertellen hoe we in juli en augustus naar onze kerk “de Schakel” kunnen, is nog niet duidelijk.

We hopen dat de deur open kan tot 100 mensen maar zeker is dat nu nog niet.

Of we ook al weer mogen zingen is ook nog maar de vraag.

 De beste manier om op de hoogte te blijven is door het lezen van de nieuwsbrief.

Op 14 juni hebben we afscheid genomen van Bartele van der Veer als scriba. Ook via deze weg wil ik Bartele nogmaals  bedanken voor alles wat hij voor onze gemeente heeft gedaan, Bartele het was goed om met jouw samen te  werken.

Genietsje fan ‘e fekansje en in waarme  simmer.

 In dezelfde dienst hebben we ook Françoise Bisschop bevestigd in het ambt als scriba.

We zijn blij dat we als complete kerkenraad verder kunnen.

Françoise we wensen jou een goede tijd en plezierig samenwerken toe.

 Dominee Dirk van Keulen is week 31,32 en 33 met vakantie.

Zijn er vragen of andere redenen, bel mij gerust op 06-51367498 

of neem contact op met je wijkouderling.

 Met een vriendelijke groet,

Vanuit de kerkenraad

 Gerard Blok.

jul 06

Nieuws van de Diaconie

Als ik dit schrijf, hebben we de eerste diensten weer in de kerk gehad. Heel voorzichtig met maximaal 30 mensen. Goed dat we elkaar zo weer kunnen ontmoeten. Veel gemeenteleden hebben dit in de afgelopen periode gemist. We gaan stap voor stap weer de goede kant op.

 

Gift voor de diaconie

Doordat er de afgelopen periode geen kerk was, heeft de diaconie ook minder collectegeld ontvangen. Maar ons werk gaat gewoon door. En zeker met de Coronasituatie zijn er meer mensen afhankelijk van financiële steun. Dat merken we ook aan de vele verzoeken voor giften die wij ontvangen.

 

Daarom wil ik jullie vragen om giften te blijven overmaken op het rekening nummer van de diaconie: NL90 RABO 0396 6351 21.

 

Collecten

In de maanden juli en augustus zullen we voor de volgende doelen collecteren

 

5 juli en 2 augustus : Zin in…..

 

Op 12 juli is het avondmaal en collecteren we traditiegetrouw voor Samenwerkende Hulp Organisaties (SHO). SHO is een Nederlands samenwerkingsverband om humanitaire hulp te geven aan mensen in rampgebieden. Over de wereld zijn er veel brandhaarden en worden landen getroffen door natuurgeweld, oorlof en geweld. Maar SHO biedt ook Coronahulp in kwetsbare landen. Vooral in armere landen kan het virus verwoestende gevolgen hebben voor de bevolking. SHO is betrokken bij het bestrijden van het virus en helpt de meest kwetsbaren.

 

Op 19 juli collecteren we voor Werelddiaconaat. Kerk in Actie steunt jaarlijks honderden projecten in Nederland en wereldwijd met financiële steun. Ze zijn volledig afhankelijk van giften. Ook die van ons. Er zijn vele manieren om steun te geven. Eén daarvan is via de collecte op 19 juni of via het rekeningnummer van de diaconie. Hartelijk dank voor uw betrokkenheid. Samen zijn we de Kerk in Actie.

 

Op 26 juli is Mercy Ships ons collectedoel. Voor velen misschien een niet zo bekend doel. Mercey Ships vindt dat medische zorg voor iedereen beschikbaar moet zijn. Ieder mensenleven is het waard om voor te vechten. Dat maakt het werk van Mercy Ships zo betekenisvol. Met het grootste ziekenhuisschip ter wereld, vol professionele vrijwilligers, maakt de organisatie door operaties en trainingen chirurgische zorg toegankelijk voor de allerarmsten. Zij geven mensen die ze behandelen nieuwe hoop en toekomstperspectief, zodat ze met zelfvertrouwen weer mee kunnen doen in hun eigen leefomgeving. Het motto van Mercy Ships is: Wij geven geloof, hoop en liefde door. Laten wij dit ook doen door dit doel van harte te ondersteunen.

 

Op 9 augustus collecteren we voor de eigen diaconie. Eerder hebben we aangegeven dat we meer doelen in de eigen regio willen ondersteunen. In het kader van onze actie ‘minder sparen, meer uitgeven in de regio’ hebben we 4 regionale doelen in de regio een hart onder de riem gestoken. Hier willen we mee doorgaan. Dus ook deze collectie is van harte aanbevolen.

 

Op 16 augustus is een collecte voor de zending aan de beurt. Kerk in Actie is de hulpverleningsorganisatie van de Protestantse kerk. Samen zijn we de Kerk in Actie. Geïnspireerd door Jezus Christus, willen wij delen wat ons gegeven is. Om in Nederland en wereldwijd mensen hoop te bieden en tot hun recht te laten komen. Zo ook in Rwanda. Veel jongeren hebben te maken met werkloosheid, armoede en geweld. De Presbyteriaanse Kerk in Rwanda heeft juist extra aandacht voor hen. Ze krijgen trainingen om hun talenten te ontdekken en te versterken. De kerk leert arme gemeenteleden hoe ze met betere landbouwmethoden en via spaargroepen hun levensomstandigheden kunnen verbeteren. Voor mensen met trauma’s vanwege de genocide van 1994 organiseert de kerk zogenaamde ‘Lichtgroepen’, zodat daders en slachtoffers weer samen verder kunnen. Met ons geld kan deze kerk jongeren in Rwanda weer een toekomst geven.

 

Op 23 augustus collecteren we voor het eigen jeugdwerk. Recent hebben de jongeren in het kader van Nacht zonder Dak een nacht onder de sterrenhemel geslapen. Erg leuk en spannend natuurlijk. Maar de actie is bedoeld voor meer gerechtigheid en liefde op de wereld. En zo organiseert onze jeugdouderling nog meer activiteiten voor de jeugd. Erg belangrijk werk, want wie de jeugd heeft…..

Deze collecte is bedoeld om ons eigen jeugdwerk financieel te ondersteunen.

 

Op 30 augustus is de collecte voor de diaconie. Ook mensen in de eigen regio hebben het moeilijk. De diaconie ondersteunt daarom regionale en andere doelen. Steun het werk van de diaconie en geef tijdens de collecte op 30 augustus of maak een gift over op het rekening nummer van de diaconie: NL90 RABO 0396 6351 21.

Laad meer